Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•բե•ղա•թող

Ստուգաբանություն

աբեղա+թող [աբեղա(<աբեղայ)]

վանական խիստ կյանքի կանոններից աբեղաներին ժամանակավորապես ազատելը
Արարատյան, Ղարաբաղ, Սեբաստիա, Եվդոկիա, Կեսարիա, Ուրմիա, Մուշ՝ Բարեկենդանի շաբաթը, որի ընթացքում աբեղաներին թույլատրվում էր մասնակցելու աշխարհիկ զվարճություններին ◆ Աբեղաթողի օրեր են, խելքներս կորել է։ (Պերճ Պռոշյան)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։