աբսոլյուտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑbsɔlˈjut]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ աբ•սոլ•յուտ
Ստուգաբանություն խմբագրել
լատ. absolutus-անվերապահ, անպայմանական
Ածական
- բացարձակ ◆ Աբսոլյուտ ճշմարտություն։
- իդեալիստական փիլիսոփայության հասկացություն` նշանակելու համար հավերժական, անվերջական, անպայմանական, կատարյալ և անփոփոխ սուբյեկտին, որն «ինքնաբավարար» է, կախված չէ ոչ մի ուրիշ բանից, ինքնին բովանդակում է գոյություն ունեցող ամեն ինչ և ստեղծում է այն
Հոմանիշներ խմբագրել
- բացարձակ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։