ադդիտիվ և ոչ ադդիտիվ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑdːitiv ɛv ɔt͡ʃʰ ɑdːiˈtiv]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ադ•դի•տիվ և ոչ ադ•դի•տիվ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԲացատրություն
- հավելյալ, բառացի՝ գումարման միջոցով ստացված
- հասկացություններ, որոնք արտացոլում են ամբողջի և այն կազմող մասերի հարաբերակցության տիպերը (մաս և ամբողջ)
- ադդիտիվության հարաբերությունը հաճախ արտահայտում են հետևյալ ձևով․ «Ամբողջը հավասար է մասերի գումարին», իսկ ոչ ադդիտիվության հարաբերությունը՝ հետևյալ ձևով․ «Ամբողջը մեծ է մասերի գումարից» (գերադդիտիվություն), «Ամբողջը փոքր է մասերի գումարից» (ենթաադդիտիվություն)։
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, և ոչ ադդիտիվ Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, և ոչ ադդիտիվ Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, և ոչ ադդիտիվ Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, և ոչ ադդիտիվ Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։