ադեկվատ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑdɛkˈvɑt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•դեկ•վատ
Գոյական
- հավասար, լիովին համապատասխանող, նույնական
- հոգեբանության բնագավառում այս հասկացությունն օգտագործվում է, մասնավորապես, այն միտքն արտահայտելու համար, որ մարդու զգայարաններն ու մտածողությունը հիմնականում ճիշտ, առանց էական աղավաղումների են արտացոլում արտաքին աշխարհը։
- կարելի է խոսել նաև սոցիալական և այլ բնույթի ներգործություններին մարդու կողմից տրվող պատասխանների ադեկվատության, այսինքն` նրանց ուժին և նշանակալիության աստիճանին համապատասխան լինելու մասին։
- (փիլ․) այն պատկերը, գիտելիքը, որոնք համապատասխանում են իրենց բնօրինակին` օբյեկտին և դրա շնորհիվ դառնում են հավաստի, ունեն օբյեկտիվ ճշմարտության բնույթ
- (դիվ․) հավասարազոր, համընկնող, նույնատիպ
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։
- Լիլիթ Թութխալյան, Դիվանագիտական տերմինների և հապավումների բառարան (Տիգրան Մեծ), Երևան, 2004 — 56 էջ։