ազապ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑˈzɑp]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•զապ
Ստուգաբանություն խմբագրել
Փոխառություն է արաբերեն azab բառից։
Ածական
- Արարատյան, Ղարաբաղ, Մեղրի՝ (ժղ․) չամուսնացած, ամուրի ◆ Կարգածն ազապի գործերը սարքեց՝ Եղավ խաչքավորը, պսակեց, կարգեց։ (Ջիվանի) ◆ Ազապ էլ չես, թե ասեմ ջուր տանող աղջկերանց ըլնիս մտիկ տալի։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Տղա, դու մինչև ե՞րբ ազապ օլորտիս։ ԻԴ
- Մուշ՝ նույնն է՝ ազափնին - մակար ◆ Ազափնին փեսին բան են սըվորցնում։ (Ձեռագիր)
- Ամասիա՝ երիտասարդ սպասավոր, ծառա
Հոմանիշներ խմբագրել
- ամուրի, ազապ, անկին, անամուսին, (հնց․) անլծակից, անայր, անարանց, անմարդ (բրբ․)
Թարգմանություններ | |
|
Գոյական
- չամուսնացած չափահաս տղա կամ աղջիկ
- (գվռ․) ծառա
- (ազգգր․) հարսանիքի ժամանակ փեսային ուղեկցող ամուրի երիտասարդ
Արտահայտություններ խմբագրել
Ի արտաքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | ազապ(ը) | ազապներ(ը) |
Սեռ. | ազապի | ազապների |
Տր. | ազապին | ազապներին |
Հայց. | ազապի(ն) | ազապների(ն) |
Բաց. | ազապից | ազապներից |
Գործ. | ազապով | ազապներով |
Ներգ. | (ազապում) | (ազապներում) |
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։