Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•զապ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Փոխառություն է արաբերեն azab բառից։

Ածական

  1. Արարատյան, Ղարաբաղ, Մեղրի՝ (ժղ․) չամուսնացած, ամուրի ◆ Կարգածն ազապի գործերը սարքեց՝ Եղավ խաչքավորը, պսակեց, կարգեց։ (Ջիվանի) ◆ Ազապ էլ չես, թե ասեմ ջուր տանող աղջկերանց ըլնիս մտիկ տալի։ (Պերճ Պռոշյան) ◆ Տղա, դու մինչև ե՞րբ ազապ օլորտիս։ ԻԴ
  2. Մուշ՝ նույնն է՝ ազափնին - մակար ◆ Ազափնին փեսին բան են սըվորցնում։ (Ձեռագիր)
  3. Ամասիա՝ երիտասարդ սպասավոր, ծառա
Հոմանիշներ խմբագրել
  1. ամուրի, ազապ, անկին, անամուսին, (հնց․) անլծակից, անայր, անարանց, անմարդ (բրբ․)

Գոյական

  1. չամուսնացած չափահաս տղա կամ աղջիկ
  2. (գվռ․) ծառա
  3. (ազգգր․) հարսանիքի ժամանակ փեսային ուղեկցող ամուրի երիտասարդ
Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել