ազգային պետականություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑzɡɑjin pɛtɑkɑnutʰˈjun]

Բացատրություն

1. (պաշտանվ․) ազգային-տարածքային կազմավորում ստեղծելու քաղաքական իշխանության հատկությունը, որն արտահայտում է ազգի կամ որևէ էթնոսի ինքնիշխանությունը մարմնավորելու և պաշտպանելու ռեալ կարողությունը

Արտահայտություններ

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ национальная государственность (ru) ‎(nacionalʹnaja gosudarstvennostʹ)
• անգլերեն՝ national statehood

Աղբյուրներ

• Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։