Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ազ•դա•ն(ը)•շան 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. պայմանական նշան՝ մի բան ցույց տալու, հայտնելու՝ հաղորդելու համար ◆ Կարմիր վառվեց արև բորբ, որպես կռվի ազդանշան: Եղիշե Չարենց
  2. նշան, ֆիզիկական պրոցես, գործնթաց, որը կրում է տեղեկություն (տեղեկույթ) որևէ իրադարձության, դիտարկվող օբյեկտի վիճակի մասին կամ հաղորդում է կառավարման հրաման, ցուցում, տեղեկացում
  3. (ռազմ․) կանոնադրային կամ հրամանատարի (պետի) սահմանած պայմանական նշաններ ոչ մեծ հեռավորությունների վրա ենթակա ստորաբաժանումներին, զորամասերին, զորամիավորումներին կարճ հրամանները, հրահանգները, կարգադրությունները և այլ տեղեկությունները հասցնելու և հակառակ կողմի տեղեկատվությունը ստանալու համար
Հոմանիշներ
խմբագրել
  1. ազդանիշ
  2. տագնապ, տագնապանշան
Արտահայտություններ
խմբագրել
  1. սխալի ազդանշան - ձայնային կամ լուսային ազդանշան, որն առաջանում է վերահսկվող համակարգում գործողությունների ալգորիթմի խախտման դեպքում
  2. ռազմական ազդանշան - կանոնադրական կամ հրամանատարի (պետի) սահմանած պայմանական նշաններ՝ նախատեսված ոչ մեծ հեռավորությունների վրա հակիրճ հրամաններ, կարգադրությունների և այլ տեղեկություններ ենթակա զորքերին հասցնելու և նրանցից տեղեկություններ ստանալու համար։ Կարող են լինել ձայնային, տեսողական (դրոշակների միջոցով կամ ձեռքի շարժումներով) և ռադիոտեխնիկական միջոցներով հաղորդվող
  3. ազդանշանի ապագաղտնագրում - գաղտնագրված ազդանշանի վերծանում՝ վերականգնում ըստ գաղտնագրման ալգորիթմի
  4. ազդանշանի որսում - հակառակորդի ազդանշանների հայտնաբերմանն ու գրանցմանը նպատակաուղղված գործողությունների համալիր
  5. բեռնման ազդանշան - անձնակազմի տարհանման ժամանակ տրվող տեսանելի ազդանշան, որ տվյալ վայրում դեռ մնացել են մարդ կամ բեռ
  6. զգուշության ազդանշան - տե՛ս նախազգուշացնող ազդանշան
  7. աղետի ազդանշան
  8. լուսային ազդանշան
  9. հրդեհի ազդանշան
  10. շեփորի ազդանշան
  11. վայրէջքի ազդանշան
  12. օդային տագնապի ազդանշան

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Լ.Վ. Քոթանջյան, Ս.Ե. Ներսիսյան, Հայերեն ռազմական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, 2006 — 408 էջ։