ալա
Հայերեն բարբառային բառ
խմբագրել
վանկեր՝ ա•լա
- Արարատյան, Թբիլիսի, Ղարաբաղ, Կարին, Տիգրանակերտ՝ երփներանգ, բազմագույն ◆ Ծաղիկ ունիմ ալա ա, ալա չի ալվալա ա։ (Պերճ Պռոշյան)
- Ղարաբաղ՝ կարմիր, ալ ◆ Պատարաքին մեր ալա եզնը մորթեցինք։ (Տմբլաչի Խաչան)
- Թբիլիսի, Կարին՝ կարմրախայտ ◆ Այսօր քընացել էի մեծ գետը, քանիմ հատ ալա բռնեցի։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ խմբագրել
ալա2 խմբագրել
- Շատախ, Պապեն՝ դեռ, դեռևս ◆ Ալա շատ բան պիտի ասի։ (Հրաչյա Աճառյան)
Արտահայտություններ խմբագրել
ալա3 խմբագրել
- Էվերիկ՝ տե՛ս ալալ³
Արտահայտություններ խմբագրել
Աղբյուրներ խմբագրել
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։