Հայերեն

Արտասանություն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•լե•վոր 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Գոյական

  1. ծեր մարդ, ծերունի ◆ Հայտնվեց մի պատկառելի ալևոր: (Րաֆֆի)

Ածական

  1. ծեր, ծերացած ◆ Նստել էր մի ալևոր մարդ և մտախոհ չիբուխ էր ծխում։ Սերո Խանզադյան
  2. սպիտակած, ճերմակած (մազերի մասին) ◆ Այս ճերմակ գլուխը շատ բան է տեսել…, - նա ձեռքը տարավ դեպի ալևոր մազերը։ (Րաֆֆի)
  3. ալեհեր
  4. (փխբ․) ճերմակափառ, ձյունափառ ◆ Գլուխդ ալևոր, քաջածի՛ն Մասիս, Դու էլ խոնարհի՛ր, Վահագն է գալիս։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
  5. (փխբ․) փրփրադեզ, սպիտակ փրփուրով ծածկված ◆ Արյուն դարձած կոհակները ալևոր, Գնում-գալիս, զարնվում են ափերին։ Հովհաննես Հովհաննիսյան
  6. (փխբ․) հնամենի, երկարամյա, հինավուրց

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. ծեր, ծերունի, ծերուկ, տարիքավոր, տարևոր, զառամ, զառամյալ
  2. պառավ (կին)
  3. ալեհեր, ալեվարս, ալեմազ, սպիտակահեր, սպիտակամազ, սպիտակավարս, ճերմակահեր, ճերմակամազ, ճերմակավարս, ալեգլուխ, (փխբ․) ալեզարդ, ալեպսակ, ալեփայլ, աղեբեկ (հնց․)
  4. ձյունափառ, ճերմակափառ, ձյունափառ, ձյունաշող, ձյունացոլ, ձյունավառ, ձյունալույս, ձյունափառ, ձյունափարփառ, ալեփայլ, սպիտակափայլ, ճերմակափայլ
  5. հնամենի, հին, դարավոր, հնամյա, հնօրյա, հնավանդ, վաղեմի, հնամի

Արտահայտություններ

խմբագրել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել