ախմախ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑχˈmɑχ]

վանկեր՝ ախ•մախ 

Ստուգաբանություն

Փոխառություն արաբերենից․ արաբերեն أَحْمَق‎ (ʾaḥmaq)

Բացատրություն

1. (նորբ․) հիմար, տխմար

Ածական

1. հիմար, տխմար, անհասկացող ◆ Ի՞նչ ես ախմախի պես էկե գլխավերևս կաննել։ (Հայ ժողովդրական հանելուկներ) ◆ Էդ տնաշենը թամուզ ախմախ ա։ (Ձեռագիր)

Գոյական

1. հիմար, տխմար

Հոմանիշներ

1. տե՛ս հիմար, տխմար

Արտահայտություններ

1. ախմախ-ախմախ - հիմարաբար ◆ Եկավ, թե խեղճ մարթ իմ, կոսե… յիս էլ ախմախ-ախմախ հանեցի ու բախեցի։ (Գարեգին Սևունց)
2. ախմախ ըլել - հիմարանալ ◆ Ա տղա, ըտեղատ տենքյընի, ախմախ ըմ ըլալ քու հետե։ Աշոտ Հովհաննիսյան

Ի արտաքին հոլովում
	Եզակի թիվ	Հոգնակի թիվ
Ուղղ.	ախմախ(ը)	ախմախներ(ը)
Սեռ.	ախմախի	ախմախների
Տր.	ախմախին	ախմախներին
Հայց.	ախմախի(ն)	ախմախների(ն)
Բաց.	ախմախից	ախմախներից
Գործ.	ախմախով	ախմախներով
Ներգ.	(ախմախում)	(ախմախներում)

Բաղադրյալ բառեր
ախմախավարի ախմախություն

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ stupid, dull, obtuse գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ глупый (ru) ‎(glupyj), тупой (ru) ‎(tupoj), тупоумный (ru) ‎(tupoumnyj) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝ stupide

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ալինա Մուրադյան, Նորածանոթ բառերի բացատրական բառարան (Իմաստասեր Անանիա Շիրակացի համալսարան), Երևան, 2006 — 60 էջ։