թշնամի, հակառակորդ, ճակատ առ ճակատ իր հակառակորդի հետ կռվող՝ բախվող հակառակորդ ◆ Երկու ախոյանները, իրենց ծանր նիզակները ուղղելով, նժույգների բոլոր թափով հարձակվեցան միմյանց վրա։(Րաֆֆի)◆ Մի երկու հատ աջ ու ձախ խփելուց հետո գյուղացիք միջամտեցին և հեռացրին ախոյաններին:(Ակսել Բակունց)
մրցակից՝ հակառակորդ (խաղամրցումների՝ մրցախաղերի մեջ) ◆ (Էվերսը) սուսերամարտի դահլիճում մասնակցում էր վարժություններին, երիտասարդներին անընդհատ խրախուսելով սուսերը պատյան չդնել, մինչև այդ չներկվի ախոյանի արյունով։(Ակսել Բակունց)
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
