Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ա•հա•բե•կել 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բայ

  1. ահի` սարսափի ենթարկել, ահ ու սարսափ տարածել ◆ Նրա համբավը ահաբեկում էր թշնամիներին և խրախուսում լքվածների սիրտը։ (Մուրացան) ◆ (Շաքրոն) ահաբեկում էր ժողովրդի ցեցերին՝ վաշխառուներին, հարստահարիչներին։ (Ավետիք Իսահակյան)
  2. երկյուղ ներշնչել
  3. (հզվդ․) քաղաքական ահաբեկման ենթարկել, տեռորի ենթարկել

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. վախեցնել, (հզվդ․) ահարկել, ահահարել, ահ ազդել, ահ գցել (մեկի մեջ), ահ տալ, ահ ու սարսափ գցել, ահ ու սարսափ տարածել
  2. սպառնալ, վախեցնել, ահաբեկել, սաստել, (գվռ․) խշմել, խծմել, երկյուղ ազդել, երկյուղ ներշնչել, մատ թափ տալ, ձեռք վերցնել, ձեռք բարձրացնել, ճանկ ցույց տալ, խանչալով խոսել, նիզակ ճոճել, սուր ճոճել, բռունցք ցույց տալ, բռունցքը գլխից անպակաս անել, բռունցքը գլխին պահել, դանակ ցույց տալ, դանակ քաշել, սպառնալիք տալ, սպառնալիք կարդալ, սպառնալիքներ թափել

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել