ահել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑˈhɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•հել
ահել1
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԱծական
խմբագրել- Արարատյան, Կարին, Հավարիկ, Ուրմիա՝ (ժղ․) ծերունի, ծեր, տարեց ◆ Ահել ու ջահել իրարով անցան։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Ահելի աչքով աղջիկ առ, ջահելի աչքով՝ ձի։
Հոմանիշներ
խմբագրել- ծեր, ծերունի, ծերուն, պառավ, զառամ, ծերուկ, զառամյալ, տարեց, տարիքոտ, ալևոր, տարևոր, (ժղ․)՝ ծեր-ալևոր, զառամի, (հնց․)՝ ծերավուրց, ծերոն, սաբա, բազմազառամ, (գվռ․)՝ քավթառ, պապ, կատաշ, կռակոռ
Արտահայտություններ
խմբագրել- ահել ու ջահել - ծեր ու երիտասարդ ◆ Զուռնաչին փչեց կոխի եղանակ, Ահել ու ջահել իրարով անցան։ Հովհաննես Թումանյան
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
ահել2
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԲայ
խմբագրել- ահ ունենալ, երկյուղել
Հոմանիշներ
խմբագրել- վախենալ, երկյուղել, սարսափել, զարհուրել, սոսկալ, ահաբեկվել, ահագնել, երկնչել, սահմռկել, քստմնել, զահանդել, (փխբ․) դողալ, սարսռալ, ցնցվել, փշաքաղվել, վախվորել, զարզանդել, (հզվդ․) դողահարվել, վեհերել, վեհերոտել, վախել, ահանալ, վատսրտել, (հնց․) պախչել, պախնուլ, պակչել, զանգիտել, զայսայսել, ծլել (ժղ․) վախվխել, վախվխորել, վախվտել, վախակալել, զարզանդել, (գվռ․) լարզել, սրսգալ, սրսնգալ, խույոտվել, խիթալ, ցանել, կասկածել, վախ զգալ, վախ ունենալ, երկյուղ զգալ, երկյուղ կրել, ահ զգալ, սարսափ զգալ, սարսափահար լինել, լեղին ճաքել, լեղին պատռել, լեղինչորանալ, պատռվել, լեղին փռթել, լեղին ջուր կտրել, լեղաճաք լինել, լեղապատառ լինել, սիրտ չանել, սիրտ չունենալ, սիրտը պատռվել, սիրտը վախ ընկնել, սիրտը ահ ընկնել, սիրտը դողալ, դող անցնել, դող առնել, դող բռնել, դող գալ, դող ընկնել, դող ելնել, երեսը թան, երեսի գույնը գնալ, զարզանդ գալ, զարզանդը բռնել, սիրտը դող ընկնել, սրտաճաք լինել, սրտապատառ լինել, սիրտ պորտի գլուխը թռչել, սիրտը փորն ընկնել, սիրտը փորում ձիավոր դառնալ, սիրտը փորին վախենալ, սիրտը փրթել, սրտի թելը փրթել, սիրտը թելի վրա լինել, սրտապախ լինել, թուքը կպչել, թուքը սառչել, ահ ունենալ, ահ քաշել, ահը սիրտն առնել՝ ընկնել, ահուդողի մեջ ընկնել, ջանը դող ընկնել, այծ-այծ լինել, թուքը կատիկը թռչել, թուքը չորանալ, թուքը ցամաքել, լեզուն չորանալ, լեզուն ցամաքել, լերդն ու թոքը ջուր լտրել, ձայնը փորը գցել, ձայնը փորըն ընկնել, ձայնը փորը քաշել, փոխանը կատու ընկնել, փորը կատու ընկնել, կեռքը փակվել, փարտը պատռվել, վախը բռնել, վախից լեղին պայթել, վախից լեղին պատռվել, աչք ճպել, պռոշը ճաքել, պռոշը պատռվել, վերք ընկնել (հանկարծակի), արյունը սառչել, արյունը սրտում ցամաքել, թուքումուքը կպչել, լեզուն փորը գցել, լեզուն փորն ընկնել, (գռհկ․) տակը կեղտոտել, տակը շռել, շալվարը լցնել, շալվարը կեղտոտել
Արտահայտություններ
խմբագրելԽոնարհում | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
ահել3
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԲայ
խմբագրել- Ղարաբաղ, Ագուլիս՝ տե՛ս ասել ◆ Տասը հետ է ահել ըմ։ (Ձեռագիր) ◆ Ձեզ մատաղ, ահիք տեսնիմ, խալխի ուսումնարանը ատի ա նելա՞մ։ (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ
խմբագրելԽոնարհում | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։