աղաղակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑʁɑˈʁɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղաղակ
վանկեր՝ ա•ղա•ղակ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԿազմված է կրկնավոր աղաղ- բնաձայնական արմատից (առկա է բարբառային աղաղել բայի մեջ)՝ -ակ վերջածանցով. բնաձայնությունը հին է և թերևս կապված հունարեն άλαλα՝ «աղաղակ», άλαλαζω՝ «աղաղակել» բառերի հետ (հնդեվրոպական * alā- բնաձայնական արմատ)։
Գոյական
- աղմուկ, բարձր՝ խառնաշփոթ ձայներ, ճիչ, գոռում-գոչում ◆ Բոլորն հանկարծ լսեցին մի աղաղակ ահավոր։ Եղիշե Չարենց
- (փխբ․) բողոքի, դժգոհության, ուրախության, վշտի և այլնի բուռն արտահայտություն` պոռթկում ◆ Դժգոհության մշտնջենական աղաղակը այս աղքատիկ տան Ճշմարտության ձայնը ըլլալ կը թվեր։ (Գրիգոր Զոհրապ)
Հոմանիշներ
խմբագրել- աղմուկ, աղմուկ-աղաղակ, վայնասուն, ժխոր, գոռոց, գոռգոռոց, բղավոց, գոռում-գոչյուն, գոռում-գոչում, գանչյուն, գանգյուն, ապշոպ (հին), (բնստ․), կառաչ, կառաչյուն, կանչյուն, (ժղ․) բոռոց, բոռբոռոց, բոռբռոց, բռոց, ձայնձայնոց, ձենձենոց, ճղավոց, ղժժոց, ղժղժոց, ղժվժոց, ղժվժյուն, (գվռ․) ուլուլոց, տնկլոց, դմբրտոց, վռվռոց, վլվլոց, վլվլիկ, վլվլուկ, լվլվոց, լվլվիկ, ժվոց, ղալմաղալ
- ճիչ, ճչյուն, ճչոց, ճվոց, ծղրտոց, ճղավոց, ճղավյուն, ճվճվոց, ճղղոց, ծկլթոց, ծվծվոց, ծվոց, ծվվոց, կառաչ, գվվոց, (գվռ․)՝ ճվռտուկ, ճղուշտուք, կանչվռտուք, պզզոց (երեխայի)
Արտահայտություններ
խմբագրելԻ արտաքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | աղաղակ(ը) | աղաղակներ(ը) |
Սեռ. | աղաղակի | աղաղակների |
Տր. | աղաղակի(ն) | աղաղակների(ն) |
Հայց. | աղաղակ(ը) | աղաղակներ(ը) |
Բաց. | աղաղակից | աղաղակներից |
Գործ. | աղաղակով | աղաղակներով |
Ներգ. | աղաղակում | աղաղակներում |
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։