Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղաղակ

վանկեր՝ ա•ղա•ղակ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Կազմված է կրկնավոր աղաղ- բնաձայնական արմատից (առկա է բարբառային աղաղել բայի մեջ)՝ -ակ վերջածանցով. բնաձայնությունը հին է և թերևս կապված հունարեն άλαλα՝ «աղաղակ», άλαλαζω՝ «աղաղակել» բառերի հետ (հնդեվրոպական * alā- բնաձայնական արմատ)։

Գոյական

  1. աղմուկ, բարձր՝ խառնաշփոթ ձայներ, ճիչ, գոռում-գոչում ◆ Բոլորն հանկարծ լսեցին մի աղաղակ ահավոր։ Եղիշե Չարենց
  2. (փխբ․) բողոքի, դժգոհության, ուրախության, վշտի և այլնի բուռն արտահայտություն` պոռթկում ◆ Դժգոհության մշտնջենական աղաղակը այս աղքատիկ տան Ճշմարտության ձայնը ըլլալ կը թվեր։ (Գրիգոր Զոհրապ)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. աղմուկ, աղմուկ-աղաղակ, վայնասուն, ժխոր, գոռոց, գոռգոռոց, բղավոց, գոռում-գոչյուն, գոռում-գոչում, գանչյուն, գանգյուն, ապշոպ (հին), (բնստ․), կառաչ, կառաչյուն, կանչյուն, (ժղ․) բոռոց, բոռբոռոց, բոռբռոց, բռոց, ձայնձայնոց, ձենձենոց, ճղավոց, ղժժոց, ղժղժոց, ղժվժոց, ղժվժյուն, (գվռ․) ուլուլոց, տնկլոց, դմբրտոց, վռվռոց, վլվլոց, վլվլիկ, վլվլուկ, լվլվոց, լվլվիկ, ժվոց, ղալմաղալ
  2. ճիչ, ճչյուն, ճչոց, ճվոց, ծղրտոց, ճղավոց, ճղավյուն, ճվճվոց, ճղղոց, ծկլթոց, ծվծվոց, ծվոց, ծվվոց, կառաչ, գվվոց, (գվռ․)՝ ճվռտուկ, ճղուշտուք, կանչվռտուք, պզզոց (երեխայի)

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել