Հայերեն

վանկեր՝ ա•ղա•յա•նիստ 

Ածական

  1. (նորբ․) աղաների` հարուստների սեփականությունը` նստավայր, ապրելատեղը հանդիսացող ◆ Շոգենավ ուղղություն առավ դեպի Պոլիս, ժայռ ու ափից այն կողմ թողնելով Զիֆթե-Հաֆուզ զբոսավայրը` ծառ ու ջրավազաններով օծուն աղայանիստ մենատներ...։ Մուշեղ Գալշոյան

Աղբյուրներ

խմբագրել