աղանձ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑˈʁɑnd͡z]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ ա•ղանձ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԹերևս բնիկ հնդեվրոպական՝ * polntio՝ * pel- «ալյուր, փոշի, ալյուրից շիլա». հմմտ. հայերեն աղանդեր (՞), բարբառային աղանձ «փշրված կորկոտ», հին հնդկերեն palala «տրորած քունջութ»։
Գոյական
- բոված՝ աղանձած ցորեն՝ սիսեռ և այլն, բոված ձավարի կամ ցորենի՝ կանեփի կամ քունջութի, կամ սիսեռի խառնուրդ
- (խոհր․) հաճախ զանգվածին խառնում են չամիչ, մատուցվում է որպես աղանդեր
Հոմանիշներ
խմբագրելխայծառ, խեծաղ, կարկատ
Արտահայտություններ
խմբագրել- աղանձ անել
- աղանձել
- (փխբ․) չորացնել
- աղանձ դառնալ՝ լինել - խիստ չորանալ
- աղանձ դարձնել - խիստ չորացնել
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | աղանձ(ը) | աղանձներ(ը) |
| Սեռ. | աղանձի | աղանձների |
| Տր. | աղանձի(ն) | աղանձների(ն) |
| Հայց. | աղանձ(ը) | աղանձներ(ը) |
| Բաց. | աղանձից | աղանձներից |
| Գործ. | աղանձով | աղանձներով |
| Ներգ. | աղանձում | աղանձներում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։