Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղէտաբեր

վանկեր՝ ա•ղե•տա•բեր 

Ստուգաբանություն խմբագրել

աղետ + ա + բեր

Ածական

  1. աղետ բերող` պատճառող ◆ Ինչու՞ այդպես աղետաբեր հետևանք ունեցավ։ (Նար-Դոս) ◆ Դուն ծաղիկ նորածիլ, աղետաբեր խորշակով մը խամրեցար։ (Միսաք Մեծարենց)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. աղետալի, կործանարար, աղետարար, աղետավոր, դառնաղետ, ողբերգական

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել