Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղերսալի

վանկեր՝ ա•ղեր•սա•լի 

Ստուգաբանություն խմբագրել

աղերս + -ալի

Ածական, մակբայ խմբագրել

  1. աղերսանքով լի, աղերսանքով տոգորված, աղաչական, աղերսանք արտահայտող ◆ Եվ աղերսալի մեր ձայնը տրտում Առանց պատասխան հանգավ լուռ օդում։ Հովհաննես Թումանյան

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. աղերսալիր, աղերսալից, աղաչալի, աղաչալիր, աղերսալից, թախանձալի, թախանձալիր, թախանձալից, պաղատալի, պաղատալիր, պաղատալից, աղաչաշատ, աղերսաշատ, թախանձաշատ, պաղատաշատ, աղերսագին, աղաչագին, թախանձագին, պաղատագին, աղաչական, աղերսական, թախանձական, պաղատական, աղերսակոծ, բազմապաղատ, բազմաթախանձ, մեծապաղատ

Արտահայտություններ խմբագրել

Թարգմանություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել