Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑʁmkɑhɑˈɾujt͡sʰ]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ աղ•մ(ը)•կա•հա•րույց 

Ստուգաբանություն խմբագրել

աղմուկ + ա + հարույց (հարուցել)

Ածական

  1. աղմուկ հարուցող` առաջացնող ◆ Աղմկահարույց բազմության մեջ Ենովք Արմեն… աննշան դեմք մը չէ։ (Միսաք Մեծարենց)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. աղմկաբեր, աղմկարար

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել