Առաջացել է բնիկ հնդեվրոպական՝ pol-mo-(+-ուկ ածանց)՝ pel-` «թափահարել, դեսուդեն շարժել» արմատից։ Համեմատել հունարեն πόλεμος՝ «կռիվ, ճակատամարտ», գոթերեն us-felma` «վախ»։ Ըստ աղմուկ, ժխոր իմաստի՝ համեմատվում է el- բնաձայնական արմատից ածանցված հ․ իսլանդերեն jalmr՝ «աղմուկ», նորվեգերեն բարբառային jalm` «ժխոր» բառերի հետ։
Գոյական
գոռում-գոչում, խառնաշփոթ ձայների ժխոր, անկարգ գոռգոռոց ◆ Գաղթականներից մինն էր, որ ընդհանուր աղմուկի մեջ երգ էր երգում։Հովհաննես Թումանյան◆ Փողոցից լսվեց բազմության աղմուկը:Դերենիկ Դեմիրճյան
միալար ու տևական ձայնի վերածվող խուլ հնչյունների ամբողջություն, ամեն կարգի խառնիխուռն ձայների ամբողջություն (թնդյուն, բարձրաձայն խոխոջ, չխկչխկոց, թխկոց, ոռնոց, վզզոց և այլն) ◆ Այնպես է ծերուկ անտառը կամաց Արձագանք տալիս ջրի աղմուկին:Հովհաննես Թումանյան
(փխբ․) իրարանցում, հուզմունք, շփոթություն
(փխբ․) վեճ, բարձրաձայն ու տաք խոսակցություն
(փխբ․) եռուզեռ, բուռն անցուդարձ, եռուն կյանք ◆ Եվ ինձ ողջունեց աղմուկը զվարթ։(Վահան Տերյան)
(փխբ․) մտավոր կամ հոգեկան բուռն հուզում ◆ Լցված է անհուն իմ հոգին հիմա շփոթ երգերով ու աղմուկներով:Եղիշե Չարենց
(լեզվբ․) ոչ երաժշտական ձայն, ոչ պարբերական ալիքներից ստացվող ձայն ◆ Խուլ բաղաձայնները միայն աղմուկից են բաղկացած։
(թատր․) թատերագիտական, կինո, հեռուստառադիո ստեղծագործությունների արտհայտչամիջոց հանդիսացող ձայները` ի լրումն հնչուն խոսքի և երաժշտության (թնդյուն, ջրի խոխոջ ևն)
(թատր․) խառնաշփոթ ձայների ժխոր
(երաժշտ․) որոշակի բարձրություն չունեցող ձայն (ի տարբերություն երաժշտական ձայնի), որն առաջանում է հնչող մարմնի անհամաչափ տատանումների հետևանքով. մի շարք հարվածային երաժշտական գործիքների արձակած աղմուկը երաժշտական արտահայտչականության հավելյալ տարրն է
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։