աղմկահույզ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑʁmkɑˈhujz]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղմկայոյզ
վանկեր՝ աղ•մ(ը)•կա•հույզ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- աղմկալի, աղմկոտ, աղմուկ առաջացնող ◆ Թվում էր, թե՝ հենց մեր դռան առջևն է աղմկահույզ, հողմածեծ անտառը։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Ահա մարմար ձորակներն իրար հետևը բացվին՝ աղմկահույզ կարկաչով։ (Դանիել Վարուժան)
- հուզված և աղմկոտ, խռովահույզ
- աղմուկ հարուցող, հուզմունք` շփոթ առաջացնող
Հոմանիշներ
խմբագրել- աղմկալի, աղմկալից, աղմկոտ, աղմկուն, աղմկաշատ, աղմկավետ, աղմկավոր, աղմկային, աղմկահար, աղմկահյուս (բնստ․), աղմկաշունչ, աղմկաձայն, խռովալի, խռովալիր, խռովալից, խռովահույզ, տագնապալի, տագնապալիր, տագնապալից, տագնապահույզ, հուզումնալի, հուզումնալիր, հուզումնալից, անխաղաղ, բազմաժխոր, բազմաղաղակ, ժխորաձմեռ, ժխորուտ
- խռովահույզ, խռովալի, խռովալից, հուզումնալի, հուզումնալիր, հուզումնալից, ալեկոծ, տագնապալի, տագնապալիր, տագնապալից, աղմկալի, աղմկալիր, աղմկալից, վրդովալիր, վրդովալից, վրդովահույզ, տագնապահույզ, (հնց․)՝ խռովախույժ, խռովական, մարտամբոխ, ըմբոստահույզ, աշխարհահույզ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։