Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղմկայոյզ

վանկեր՝ աղ•մ(ը)•կա•հույզ 

Ստուգաբանություն խմբագրել

աղմուկ + ա + հույզ

Ածական

  1. աղմկալի, աղմկոտ, աղմուկ առաջացնող ◆ Թվում էր, թե՝ հենց մեր դռան առջևն է աղմկահույզ, հողմածեծ անտառը։ (Ավետիք Իսահակյան) ◆ Ահա մարմար ձորակներն իրար հետևը բացվին՝ աղմկահույզ կարկաչով։ (Դանիել Վարուժան)
  2. հուզված և աղմկոտ, խռովահույզ
  3. աղմուկ հարուցող, հուզմունք` շփոթ առաջացնող

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. աղմկալի, աղմկալից, աղմկոտ, աղմկուն, աղմկաշատ, աղմկավետ, աղմկավոր, աղմկային, աղմկահար, աղմկահյուս (բնստ․), աղմկաշունչ, աղմկաձայն, խռովալի, խռովալիր, խռովալից, խռովահույզ, տագնապալի, տագնապալիր, տագնապալից, տագնապահույզ, հուզումնալի, հուզումնալիր, հուզումնալից, անխաղաղ, բազմաժխոր, բազմաղաղակ, ժխորաձմեռ, ժխորուտ
  2. խռովահույզ, խռովալի, խռովալից, հուզումնալի, հուզումնալիր, հուզումնալից, ալեկոծ, տագնապալի, տագնապալիր, տագնապալից, աղմկալի, աղմկալիր, աղմկալից, վրդովալիր, վրդովալից, վրդովահույզ, տագնապահույզ, (հնց․)՝ խռովախույժ, խռովական, մարտամբոխ, ըմբոստահույզ, աշխարհահույզ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել