Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղմկասէր

վանկեր՝ աղ•մ(ը)•կա•սեր 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

աղմուկ + ա + սեր

Ածական

  1. աղմուկ սիրող՝ հարուցող, վեճ՝ կռիվ սիրող ◆ Նա փառասեր էր, բայց ոչ աղմկասեր: (Շիրվանզադե) ◆ Մի անսպասելի և տարօրինակ համբերատարություն էր ցույց տալիս այդ, սովորաբար աղմկասեր… ամբոխը։ (Վահան Տերյան)

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. աղմկարար, խռովարար, խռովասեր, խռովարկու, խառնակիչ, (փխբ․) կռվարար, կռվասեր, (հնց․)՝ վրդովարար, խազմարար
  2. ժխորասեր

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել