Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղմկուն

վանկեր՝ աղ•մ(ը)•կուն 

Ստուգաբանություն խմբագրել

աղմուկ + -ուն

Ածական

  1. աղմկող, աղմկալից, աղմկահույզ ◆ Բայց ո՛չ աղոթքն էր փրկում ժողովրդին էդ թշվառ, ո՛չ էլօղին դառնահամ՝ կաբակներում աղմկուն: Եղիշե Չարենց

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. աղմկալի, աղմկալից, աղմկոտ, աղմկաշատ, աղմկավետ, աղմկահույզ, աղմկավոր, աղմկային, աղմկահար, աղմկահյուս (բնստ․), աղմկաշունչ, աղմկաձայն, խռովալի, խռովալիր, խռովալից, խռովահույզ, տագնապալի, տագնապալիր, տագնապալից, տագնապահույզ, հուզումնալի, հուզումնալիր, հուզումնալից, անխաղաղ, բազմաժխոր, բազմաղաղակ, ժխորաձմեռ, ժխորուտ

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել