Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղմկոտ

վանկեր՝ աղ•մ(ը)•կոտ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

աղմուկ + -ոտ

Ածական

  1. աղմկալից, շատ աղմուկ պարունակող՝ հանող ◆ Կը վանե չորս դին երամ մ’ագռավներու աղմկոտ: (Դանիել Վարուժան)
  2. որտեղ կամ երբ շատ աղմուկ կա ◆ Սպասում էր մի հարմար պահի, որպեսզի հեռանա աղմկոտ խնջույքից։ Սերո Խանզադյան

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. աղմկալի, աղմկալից, աղմկուն, աղմկաշատ, աղմկավետ, աղմկահույզ, աղմկավոր, աղմկային, աղմկահար, աղմկահյուս (բնստ․), աղմկաշունչ, աղմկաձայն, խռովալի, խռովալիր, խռովալից, խռովահույզ, տագնապալի, տագնապալիր, տագնապալից, տագնապահույզ, հուզումնալի, հուզումնալիր, հուզումնալից, անխաղաղ, բազմաժխոր, բազմաղաղակ, ժխորաձմեռ, ժխորուտ

Արտահայտություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել