Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղօթասաց
վանկեր ՝ ա•ղո•թա•սաց
աղոթ + ասաց
Գոյական
աղոթք ասող, աղոթք կարդացող
աղոթք գրող, աղոթք ստեղծագործող ◆ Մեծ աղոթասաց բանաստեղծը, որ կը հառաչե։ (Միսաք Մեծարենց)
աղոթավոր, աղոթական, աղոթարար, աղոթիչ, աղոթահայց, աղոթկեր, (հզվդ․) աղոթակիր, աղոթակեր, աղոթարկու, աղոթավոր, աղաչավոր (հնց․)
Ի արտաքին հոլովում
Եզակի թիվ
Հոգնակի թիվ
Ուղղ.
աղոթասաց(ը)
աղոթասացներ(ը)
Սեռ.
աղոթասացի
աղոթասացների
Տր.
աղոթասացին
աղոթասացներին
Հայց.
աղոթասացի(ն)
աղոթասացների(ն)
Բաց.
աղոթասացից
աղոթասացներից
Գործ.
աղոթասացով
աղոթասացներով
Ներգ.
(աղոթասացում)
(աղոթասացներում)
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։