Հայերեն

«Աղոթք» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով
 
Աղոթող ծեր կինը, Նիկոլաս Մաս

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղօթք

վանկեր՝ ա•ղոթք 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բնիկ հնդեվրոպական՝ * olьu-ti- (՞)` * el- բնաձայնական արմատից. հմմտ. հայերեն աղաչել, ողոքել, լիտվերեն nu-aldéti «հնչել»։

Գոյական

  1. (կրոն․) աղաչանք՝ դիմում սրբերին և աստծուն՝ խնդիրքով՝ գոհությամբ՝ ուխտով ◆ Բոլոր սուրբ գրքերը, բոլոր աղոթքներն ու մաղթանքները այդ լեզուներով էին կատարում։ (Րաֆֆի)
  2. աղոթելու գործողությունը, աղոթելը ◆ Աղոթքը լմնցավ, ծուփքը հանդարտ էր անշուշտ ու հոգին թեթևցեր։ (Միսաք Մեծարենց)
  3. աստծուն դիմելու սահմանված կարգ
Հոմանիշներ
խմբագրել
Արտահայտություններ
խմբագրել
  1. աղոթք անել - աղոթել ◆ Աղոթք էր անում իր հոգու համար, իր ազգի համար, աշխարհքի համար։ Հովհաննես Թումանյան
  2. աղոթք դառնալ - աղոթքի վերածվել, սրբագործվել ◆ Չեմ մոռանա աղոթք դարձած երկաթագիր գրքերը մեր։ Եղիշե Չարենց
  3. աղոթք մատուցել - աղոթել, աղոթք անել
  4. աղոթքի չոքել - ծնկի գալ և աղոթել ◆ Գնում են, տեսնում են մեր հայր Օհանը՝ աղոթքի չոքած… ինքն է աղոթում մենակ, ծնկաչոք։ Հովհաննես Թումանյան

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Սերգեյ Իշխանյան, Հունական դիցաբանության տեղեկատու բառարան (Վան Արյան), Երևան, 2006 — 392 էջ։
 
Վիքիպեդիայում հոդված կա հետևյալ թեմայով՝ Աղոթք: