աղոթք-անեծք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑʁɔtʰkʰ ɑˈnɛt͡skʰ]
վանկեր՝ ա•ղոթք-ա•նեծք
Բացատրություն
- (նորբ․) աղոթքն իբրև անեծք (ուղղված թշնամուն) ◆ Մայրս թախտի տակ հավաքում է մեզ, Աղոթք-անեծքի խոսք է կրկնում։ Ռազմիկ Դավոյան
Աղբյուրներ
խմբագրել- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։