Բնիկ հնդեվրոպական՝ * sal- «կեղտագորշ» արմատից՝ -աւտ ածանցով. հմմտ. հին հնդկերեն sāra, sāla «գորշ», հին անգլերեն sōl «կեղտոտ, մթին», salu «պղտոր, աղոտ, կեղտագորշ», հին վերին գերմաներեն salo (* sal-u «պղտոր, աղոտ»», ռուսերեն соловый «դեղնավուն, դեղնավուն կարմիր, բաց աշխետ»։
անփայլ, ոչ պայծառ, սակավալույս ◆ Նայում էր դեպի յուր շուրջը տիրող մռայլը, որ լուսավորված էր լուսնի աղոտ լույսով։(Րաֆֆի)◆ Թող այդ լույսը լինի աղոտ, միայն մնա միշտ անշեջ։Հովհաննես Հովհաննիսյան
թույլ, նվազ, նսեմ
(փխբ․) ոչ պարզ, անորոշ, ոչ բացահայտ ◆ Մեկի պատկերի աղոտ ստվերագիծը մնաց նրա սրտում։(Րաֆֆի)◆ Հոն շարված էին իրարու մոտ… հիշատակներ՝ հիմա աղոտ:(Միսաք Մեծարենց)◆ Ատոմը… աղոտ զգում էր, որ այդ ամրոցում արդեն լուրջ հակառակորդներ դուրս կգան իր դեմ։Դերենիկ Դեմիրճյան
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։