աղոտաճաճանչ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑʁɔtɑt͡ʃɑˈt͡ʃɑnt͡ʃʰ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղօտաճաճանչ
վանկեր՝ ա•ղո•տա•ճա•ճանչ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- աղոտ ճաճանչ արձակող, թույլ լուսավորված ◆ Կը բանա դանդաղորեն յուր շիջյալ, աղոտաճաճանչ աչերն, որք կարծես չեն տեսներ։ Տիգրան Կամսարական
Հոմանիշներ
խմբագրել- աղոտալույս, աղոտանշույլ
- աղոտափայլ, աղոտանշույլ
Արտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԹարգմանություն
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։