աղվել
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑʁˈvɛl]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ աղուել
վանկեր՝ աղ•վել
Ստուգաբանություն խմբագրել
Բայ
- աղել բայի կրավորականն ու չեզոքը ◆ Մանուկը իր արևային կյանքի առաջին րոպեին իսկ… զայրացավ և դայակին գրկին մեջ, աղված ժամանակ, ռազմական ճիչեր արձակեց։ (Վահան Թոթովենց)
- Ղարաբաղ՝ թույն խառնել, թունավորել ◆ Խմորը աղվեց ու մկան ծակի մոտ դրեց։ (Ստեփանոս Մալխասյանց) ◆ Սիրեկանի խորհրդով մարդուն աղվեց։ (Ձեռագիր)
- (փխբ․) ընդդեմ մեկի տրամադրվել, դրդել
- ձախորդություն բերել ◆ Աղվեցի՞ր ի՞նչ է, հենց որ մոտս նստեցիր՝ էլ թուղթ չի գալիս։ մլխ
- Ղարաբաղ՝ դառնանալ ◆ Բերանս ըղվալ ա։
Հոմանիշներ խմբագրել
Արտահայտություններ խմբագրել
Խոնարհում | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։