աղտոտ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑʁˈtɔt]
Դասական ուղղագրութեամբ՝
վանկեր՝ աղ•տոտ
Կազմություն խմբագրել
Ածական
- կեղտոտ, աղտեղի ◆ Սենյակը խոնավ և աղտոտ էր։ (Նար-Դոս)
- (փխբ․) ստոր, անարգ
Հոմանիշներ խմբագրել
- կեղտոտ, աղտեղի, կեղտալի, կեղտալիր, կեղտալից, կեղտակոլոլ, կեղտակորույս, գայռոտ (հնց․), գայռուտ, գայռաթաթաղ, գայռալիր, գայռալից, դեգոտ, (գվռ․)՝ կոկռոտ, մնջոտ, ծլլակախ, կվոտ, մուռտառ
Արտահայտություններ խմբագրել
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
| |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։