աճառաբան
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑt͡ʃɑrɑˈbɑn]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ աճառաբան
վանկեր՝ ա•ճա•ռա•բան
Կազմություն խմբագրել
Արմատ՝ աճառ, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ բան:
Գոյական
- աճառաբանության մասնագետ
Հոմանիշներ խմբագրել
- կռճիկաբան
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | աճառաբան(ը) | աճառաբաններ(ը) |
| Սեռ. | աճառաբանի | աճառաբանների |
| Տր. | աճառաբանին | աճառաբաններին |
| Հայց. | աճառաբանի(ն) | աճառաբանների(ն) |
| Բաց. | աճառաբանից | աճառաբաններից |
| Գործ. | աճառաբանով | աճառաբաններով |
| Ներգ. | (աճառաբանում) | (աճառաբաններում) |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ խմբագրել
Թարգմանություն
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։