բուսնել ◆ Ուր են դաշտերը, ուր որ մեզ համար աճում են բրինձ և այլ բարիքներ։ Հովհաննես Թումանյան
մեծանալ, զարգանալով ավելանալ
հասակ առնել, մեծանալ (մարդկանց և կենդանիների մասին) ◆ Որդին աճել էր, գեղեցկացել էր, և բոլորովին այրական դեմք էր ստացել։ (Րաֆֆի)
զարգանալ, աճման պրոցես ապրել (բույսերի մասին) ◆ Սերմերը, որ գարնանը պայթել էին հողի մեջ, ծծել էին սևահողի ուժն ու հյութը, լցվել էին արևով, աճել ու ուռճացել, հասունացել, հասել էին իրենց նպատակին - դարձել էին բանջար, հունդ, արմտիք։ (Ավետիք Իսահակյան)
բազմանալ, շատանալ
ավելանալ (քաշով, քանակով, ծավալով, արագությամբ), մեծանալ ◆ Անդրեասը տեսնում էր քաղաքը, որ աճում էր իր աղյուսով և տեսնում էր, որ աճում էր իր արյունով։ (Վահան Թոթովենց)
թիվը, քանակը բազմանալ
(լեզվբ․) մասնիկներ կամ աճականներ ստանալով մեծանալ (արմատը, բառը)
(տեխ․) սաստկանալ, ուժեղանալ
ավելի մեծ ծավալ ստանալ, սաստկանալ ◆ Սրտում բորբոքված սիրո զգացմունքը աճում էր, մեծանում։ Սերո Խանզադյան
զարգանալ, առաջադիմել ◆ Կարդալով դրանք, զգում եմ, որ աճում եմ, զարգանում։ Ստեփան Զորյան
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
