աճ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑt͡ʃ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ աճ
վանկեր՝ աճ
աճ1
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԱռաջացել է բնիկ հնդեվրոպական ogīo-` ēg` «աճել, պտուղ, հատապտուղ» արմատից։ Համեմատել գոթերեն akran «պտուղ», ռուսերեն ягода «հատապտուղ, պտուղ», ēg արմատը թերևս կրճատված է aug- «աճել» արմատից։
Գոյական
- կենսական պրոցեսի հետևանքով օրգանական մարմնի մեծանալը, աճելը, մարմնի զարգացում ◆ Աճ ասելով պետք է հասկանալ բույսի կանաչ զանգվածի ավելացում։ (Դասագիրք)
- քանակի ավելանալը, շատացում, բազմացում ◆ Սակայն բազաների աճին զուգընթաց, մենք չենք տեսնում ֆիզկուլտշարժման շեշտակի աճ։ (Մամուլ)
- Արաբկիր՝ ելակի, ձմերուկի և այլ բույսերի երկարացած ցողունը
- քաշի հավելում
- թվի ավելացում՝ հավելում
- հավելման՝ ավելացման քանակը՝ չափը, հավելույթ
- (բսբ․) բողբոջ
- Համշեն՝ ծառի ճյուղ
- Ակն՝ ընձյուղ, ծիլ
- (գյուղտնտ․) նույնն է՝ աճոն (1)
- (փխբ․) բարգավաճում, զարգացում, առաջադիմություն
- թխված հացի քաշի ավելանալը գործածված ալյուրի համեմատությամբ
- եփված հատիկների (ձավար, բրինձ և այլն) ծավալի ավելանալը հումի համեմատությամբ
- (գյուղտնտ․) (անտառ․) հասակ, բարձրություն
Հոմանիշներ
խմբագրել- աճում, զարգացում
- բազմացում, շատացում, ավելացում, մեծացում
- հավելում
- հավելույթ
- տե՛ս աճելություն
- տե՛ս աճոն
- տե՛ս բարգավաճում
- աչք, ակնուռ, ակ, կոճակ, կոկոն, պտուկ (բսբ․)
Արտահայտություններ
խմբագրել- աճ տալ –
- հավելում տալ, աճել, ավելանալ, բազմանալ ◆ Մեկ էլ տեսար տավարի վրա մի երինջ ավելացավ կամ մի երկու ոչխար, իսկ դրանք, պարզ է մի երկու տարի հետո ինչ աճ կարող էին տալ: (Բոգդան Վերդյան) ◆ Բրինձը աճ է տվել։
- Խոտուրջուր՝ էգ ձագ ծնել
Ի արտաքին հոլովում | ||
Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
Ուղղ. | աճ(ը) | աճեր(ը) |
Սեռ. | աճի | աճերի |
Տր. | աճի(ն) | աճերի(ն) |
Հայց. | աճ(ը) | աճեր(ը) |
Բաց. | աճից | աճերից |
Գործ. | աճով | աճերով |
Ներգ. | աճում | աճերում |
Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ | |
|
աճ2
խմբագրելՍտուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- Սեբաստիա, Ակն, Խարբերդ՝ անհագ, շատակեր ◆ Շատակերին ասում են «Ա՞ճ ես կլլեր։» (Կարապետ Գաբիկյան)
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրելԲաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
խմբագրելԱղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հարությունյան Լ․ Վ․, Թանգամյան Տ․Վ, Զավարյան Է․ Լ․ և ուրիշներ, Բուսաբանական տերմինների ռուս-հայերեն բացատրական բառարան, Երևան, ««Հայբուսակ»», 2002 — 272 էջ։
- Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։