ամբաստանագիր
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑmbɑstɑnɑˈɡiɾ]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ամբաստանագիր
վանկեր՝ ամ•բաս•տա•նա•գիր
Կազմություն խմբագրել
Արմատ՝ ամբաստան, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ գիր:
Գոյական
- (իրավ․) ամբաստանական՝ մեղադրական արձանագրություն՝ ակտ, որտեղ դատախազի կողմից բերվում են այն տվյալները, որով մեղադրվում և դատի է տրվում հանցագործը, մեղադրագիր ◆ Հարցաքննութենեն վերջը ոճիրին պարագաները կը ճշտվին ամբաստանագրին մեջ, դատական լեզվով հակիրճ ու անզգա պարբերություններովը։ (Գրիգոր Զոհրապ)
- ամբաստանություն պարունակող գրություն
- տպագիր՝ հրապարակային մեղադրական գրություն
Հոմանիշներ խմբագրել
- (իրավ․) մեղադրագիր, մեղադրական եզրակացություն
- զրպարտագիր, բամբասագիր, մատնագիր, զրպարտչագիր, զրպարտանք, զրպարտություն, մատերիալ (խսկց․)
| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | ամբաստանագիր(ը) | ամբաստանագրեր(ը) |
| Սեռ. | ամբաստանագրի | ամբաստանագրերի |
| Տր. | ամբաստանագրի(ն) | ամբաստանագրերի(ն) |
| Հայց. | ամբաստանագիր(ը) | ամբաստանագրեր(ը) |
| Բաց. | ամբաստանագրից | ամբաստանագրերից |
| Գործ. | ամբաստանագրով | ամբաստանագրերով |
| Ներգ. | ամբաստանագրում | ամբաստանագրերում |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։