Հայերեն
Դասական ուղղագրութեամբ՝ ամբարուել
վանկեր ՝ ամ•բար•վել
Արմատ՝ ամբար -վ ? -ել
Բայ ամբարել բայի կրավորականը և չեզոքը ◆ Գարնանացանի համար բավական սերմացու էր ամբարվել (Անահիտ Սահինյան)
կուտակվել, հավաքվել ◆ Թաքցրո՛ւ, պոե՛տ, վշտերդ ամբարված Հովհաննես Թումանյան պահեստավորվել, շտեմարանվել
տե՛ս կուտակվել , հավաքվել
Խոնարհում
Անորոշ դերբայ
ամբարվել
Ենթակայական դերբայ
ամբարվող
Հարակատար դերբայ
ամբարված
Համակատար դերբայ
ամբարվելիս
Անկատար դերբայ
ամբարվում
Վաղակատար դերբայ
ամբարվել
Ապակատար դերբայ
ամբարվելու
Ժխտական դերբայ
ամբարվի
անձ
եզակի
հոգնակի
առաջին
երկրորդ
երրորդ
առաջին
երկրորդ
երրորդ
Սահմանական եղանակ
ես
դու
նա
մենք
դուք
նրանք
Անկատար ներկա
ամբարվում եմ
ամբարվում ես
ամբարվում է
ամբարվում ենք
ամբարվում եք
ամբարվում են
Անկատար անցյալ
ամբարվում էի
ամբարվում էիր
ամբարվում էր
ամբարվում էինք
ամբարվում էիք
ամբարվում էին
Ապակատար ներկա
ամբարվելու եմ
ամբարվելու ես
ամբարվելու է
ամբարվելու ենք
ամբարվելու եք
ամբարվելու են
Ապակատար անցյալ
ամբարվելու էի
ամբարվելու էիր
ամբարվելու էր
ամբարվելու էինք
ամբարվելու էիք
ամբարվելու էին
Վաղակատար ներկա
ամբարվել եմ
ամբարվել ես
ամբարվել է
ամբարվել ենք
ամբարվել եք
ամբարվել են
Վաղակատար անցյալ
ամբարվել էի
ամբարվել էիր
ամբարվել էր
ամբարվել էինք
ամբարվել էիք
ամբարվել էին
Անցյալ կատարյալ
ամբարվեցի
ամբարվեցիր
ամբարվեց
ամբարվեցինք
ամբարվեցիք
ամբարվեցին
Ըղձական եղանակ
ես
դու
նա
մենք
դուք
նրանք
Ապառնի
ամբարվեմ
ամբարվես
ամբարվի
ամբարվենք
ամբարվեք
ամբարվեն
Անցյալի ապառնի
ամբարվեի
ամբարվեիր
ամբարվեր
ամբարվեինք
ամբարվեիք
ամբարվեին
Պայմանական եղանակ
ես
դու
նա
մենք
դուք
նրանք
Ապառնի
կամբարվեմ
կամբարվես
կամբարվի
կամբարվենք
կամբարվեք
կամբարվեն
Անցյալի ապառնի
կամբարվեի
կամբարվեիր
կամբարվեր
կամբարվեինք
կամբարվեիք
կամբարվեին
Հարկադրական եղանակ
ես
դու
նա
մենք
դուք
նրանք
Ապառնի
պիտի ամբարվեմ
պիտի ամբարվես
պիտի ամբարվի
պիտի ամբարվենք
պիտի ամբարվեք
պիտի ամբարվեն
Անցյալի ապառնի
պիտի ամբարվեի
պիտի ամբարվեիր
պիտի ամբարվեր
պիտի ամբարվեինք
պիտի ամբարվեիք
պիտի ամբարվեին
Հրամայական եղանակ
դու
դուք
Ապառնի
ամբարվի՛ր
ամբարվե՛ք
Թարգմանություններ
խմբագրել
Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան , Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան , Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2 ։ 