Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ամբարուել

վանկեր՝ ամ•բար•վել 

Կազմություն

խմբագրել

Արմատ՝ ամբար, վերջածանցներ՝ ?-ել:

Բայ

ամբարել բայի կրավորականը և չեզոքը ◆ Գարնանացանի համար բավական սերմացու էր ամբարվել: (Անահիտ Սահինյան)

  1. կուտակվել, հավաքվել ◆ Թաքցրո՛ւ, պոե՛տ, վշտերդ ամբարված: Հովհաննես Թումանյան

Հոմանիշներ

խմբագրել
  1. պահեստավորվել, շտեմարանվել
  2. տե՛ս կուտակվել, հավաքվել

Թարգմանություններ

խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել