Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑmbɑɾtɑvɑnɑˈnɑl]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ամբարտաւանանալ

վանկեր՝ ամ•բար•տա•վա•նա•նալ 

Կազմություն խմբագրել

Արմատ՝ ամբարտավան, վերջածանցներ՝ -ան-ալ:

Բայ

  1. ամբարտավան դառնալ ◆ Ստեփանյանը չէր հավատում ականջներին։ Նա, որ ամբարտավանացել էր գովեստներից, մի կերպ, խեղդվելով կուլ տվեց նախատինքի առաջին պատառը։ Անահիտ Սեկոյան
  2. ամբարտավանություն անել

Հոմանիշներ խմբագրել

գոռոզանալ, մեծամտել, մեծամտանալ, ամբարտավանել, գոռոզամտանալ, բարձրամտել, անհամեստանալ, (ժղ․)՝ փքվել, աքլորանալ, ուռչել, (գրք․)՝ կոկոզանալ, կոկոզամտել, կոկոզել, սնապարծել, պանծալ, պանծանալ, ամբարհավաճել, բարձրախոհել, բարձրավզել, (գվռ․)՝ կնճանալ, պոլոզ(ա)նալ, գռբանալ, հակլոսանալ, հուռանալ, զոզոխնալ, ոտքը շատ բարձր դնել, քիթը տնկել, քիթը բարձր պահել, քիթը մեծանալ, քիթը հոնքերից (ունքերից) վերև պահել (բարձրացնել), բարձրից նայել, թևերի (թևի) տակ ձմերուկ չմտնել, դունչը (երկինք) ցցել

Աղբյուրներ խմբագրել