Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ ամբոխասէր

վանկեր՝ ամ•բո•խա•սեր•

Կազմություն խմբագրել

Արմատ՝ ամբոխ, հոդակապ՝ -ա-, արմատ՝ սեր:

ամբոխ՝ խռովություն սիրող, կռվասեր
ամբոխ՝ մարդկանց բազմություն սիրող, ժողովրդասեր ◆ Զարմանանալի ամբոխասեր էր Աղայանը։ (Շիրվանզադե)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։