այսրացոլանք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑjsɾɑt͡sʰɔlɑŋkʰ]
վանկեր՝ այս•րա•ցո•լանք
Գոյական
- (նորբ․) ներկա, իրական ցոլանք
- այս կողմի՝ անդրադարձ ցոլանք ◆ Բազմացնում է արեգակի շողքերը՝ իր գմբեթների այսրացոլանքով։ Պարույր Սևակ
Աղբյուրներ
խմբագրել- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։