Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑjtɔskɾɑˈvɔɾ]

վանկեր՝ այ•տոս•կրա•վոր 

Ածական

  1. (նորբ․) ցցված այտոսկրեր ունեցող, այտոսկրոտ ◆ ժպիտը շատ սիրուն այրեց... այտոսկրավոր նրա դեմքը Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ

խմբագրել