Հայերեն

վանկեր՝ ա•նա•ֆեմ 

Ստուգաբանություն

խմբագրել

< анафема < հուն․ anathema

Գոյական

  1. (կրոն․) բանադրանք՝ քրիստոնեական բարձրագույն եկեղեցական պատիժը

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Աշոտ Հայրապետյան, Օտար բառերի բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «հեղինակային հրատարակություն», 2011 — 643 էջ։