աներկրորդ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnɛɾkˈɾɔɾd]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ աներկրորդ
վանկեր՝ ան•երկ•րորդ
Ստուգաբանություն
խմբագրելԱծական
- տե՛ս անզուգական ◆ Կը պաղատիմ ևս Քեզ, ով զորությանց Դուն աներկրորդ գեղեցկություն։ Սիամանթո
Հոմանիշներ
խմբագրելԱրտահայտություններ
խմբագրել- երկրորդվող,
- նախորդը,
- կրկնելին,
- չունեցող,
- անկրկնելի,
- երկրորդը,
- նմանը,
- չունեցող,
- անզուգական։
Բաղադրյալ բառեր | |
|
Աղբյուրներ
խմբագրել- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։