Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ անհուսալի

վանկեր՝ ան•հու•սա•լի 

Կազմություն խմբագրել

Նախածանց՝ ան-, արմատ՝ հույս, վերջածանց՝ -ալի:

Ածական

  1. հույս չներշնչող, փրկություն չունեցող ◆ Հիվանդի վիճակը գրեթե անհուսալի է։ Սերո Խանզադյան
  2. կասկածելի, երկընտրական
  3. անվստահելի, հավատ չներշնչող, հույսերը չարդարացնող ◆ Անհուսալի տարր է… հայրը քաղաքական բանտարկյալ է, ինքը թողել է կնոջը։ (Բոգդան Վերդյան)
  4. անբարեհաջող, ձախող ◆ Այդպես նրան թվում էր Ղազվինում, իսկ Ռեշտում նրա խաղը բոլորովին անհուսալի ընթացք ստացավ։ (Գարեգին Սևունց)
  5. (փխբ․) ծանր, դժվարին, անելանելի

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. անսպասելի, անակնկալ, հանկարծական, տարակասկած (հզվդ․)
  2. անվստահելի, անբարեհույս, անհույս, կասկածելի

Արտահայտություններ խմբագրել

  1. անհուսալի գումարներ - կորած, չվերադարձվող դրամ ◆ Պարտքերը դուրս են գրվում առանց որևէ գլխացավանքի, որպես «անհուսալի գումարներ»։ (Մամուլ)

Աղբյուրներ խմբագրել