անվախճանություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnvɑχt͡ʃɑnutʰˈjun]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ անվախճանութիւն
վանկեր՝ ան•վախ•ճա•նու•թյուն
Կազմություն խմբագրել
Նախածանց՝ ան-, արմատ՝ վախճան, վերջածանց՝ -ություն:
Գոյական
- անվախճան լինելը, վերջ չունենալը, հավիտենականություն ◆ Նրանց [կանանց] երազուն հայացքները սիրո անվախճանություն էին խոստանում։ (Ավետիք Իսահակյան)
Հոմանիշներ խմբագրել
- անմահություն, հավիտենականություն, մշտնջենականություն, մշտնջենավորություն, հավերժականություն, հավերժություն, հավիտենություն
- տե՛ս անվերջություն
Արտահայտություններ խմբագրել
| Ա ներքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | անվախճանություն(ը) | անվախճանություններ(ը) |
| Սեռ. | անվախճանության | անվախճանությունների |
| Տր. | անվախճանության(ը) | անվախճանությունների(ն) |
| Հայց. | անվախճանություն(ը) | անվախճանություններ(ը) |
| Բաց. | անվախճանությունից | անվախճանություններից |
| Գործ. | անվախճանությամբ | անվախճանություններով |
| Ներգ. | անվախճանությունում | անվախճանություններում |
| Բաղադրյալ բառեր | |
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ խմբագրել
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։