Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ ան•վա•խո•րեն 

Ստուգաբանություն խմբագրել

Կազմություն խմբագրել

Նախածանց՝ ան-, արմատ՝ վախ, վերջածանց՝ -որեն:

Մակբայ

  1. անվախ կերպով ◆ Դաշտադեմի և Արինոքի կոտորածից հետո Չատոն սկսեց անվախորեն շրջել գյուղի մեջ և հավաքել սպանված հայ շինականների անասուններն ու կահ-կարասին։ Խաչիկ Դաշտենց ◆ Սա, կարծես թե, «այլ օպերայից է», բայց ըստ էության բխում է գեղարվեստական ստեղծագործության այդ նույն խոր իմացությունից, անվախորեն գիտենալու վիթխարի ուժից, սիրահարվածության աստիճան գիտենալու, պատկերելիք մարդու մեջ վերամարմնավորելու աստիճան գիտենալու ուժից։ (ՄՇ)

Հոմանիշներ խմբագրել

  1. անվախաբար, աներկյուղաբար, աներկյուղորեն, անվեհերաբար, անվեհերորեն, համարձակաբար, համարձակորեն, խիզախաբար, խիզախորեն, արիաբար, արիապես, արիորեն, քաջաբար, քաջորեն, քաջասրտաբար, քաջասրտորեն, կտրիճաբար, կտրիճորեն

Արտահայտություններ խմբագրել

Աղբյուրներ խմբագրել