Հայերեն

վանկեր՝ ան•վ(ը)•տար 

Բացատրություն


  1. (նորբ․) առանց վտարվելու, չհեռացված ◆ Բոլորանվեր այն կարոտներին, Որ մնում էին հավետ անվտար: Պարույր Սևակ

Աղբյուրներ

խմբագրել