աշխարհակարկառ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑʃχɑɾhɑkɑɾˈkɑr]
վանկեր՝ աշ•խար•հա•կար•կառ
Ածական
- (նորբ․) աշխարհին մեկնված` պարզված ◆ Ո՞ւր է քո Գարիբալդին, Ավարայրի իմ հայ Վարդանի մռունչի արձագանքի նման մի ձայն չի հանում՝ Հայոց այս եղեռնի մասին լսելով-թե՞ իսկի դու էլ չես լսում իմ այս իմ աշխարհակարկառ ձեռքերի նմանվող հառաչանքներս։ Հովհաննես Շիրազ
Աղբյուրներ խմբագրել
- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։