աշխարհակործանում

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑʃχɑɾhɑkɔɾt͡sɑˈnum]

վանկեր՝ աշ•խա•րհա•կոր•ծա•նում 

Գոյական

1. (նորբ․) աշխարհի կործանումը ◆ Ու սկսվեց աշխարհակործանումը: Թրգմ.

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝
• անգլերեն՝
• լատիներեն՝

Աղբյուրներ

• Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։