Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝ աշուղութիւն

վանկեր՝ ա•շու•ղութ•յուն

Կազմություն

Արմատ՝ աշուղ, վերջածանց՝ -ություն:

աշուղ լինելը, աշուղի զբաղմունքը, գուսանություն ◆ Գուցե Դավիթ մարգարեն մի փոր հաց աշխատեր մեր Շիրակի գյուղերում աշուղություն անելով կամ դառնալով մղդսի Յոթվերքի ժամում։ Դերենիկ Դեմիրճյան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։