Հայերեն

  Արտասանություն

ՄՀԱ: [arnel]

Ստուգաբանություն

խմբագրել

Բնիկ հնդեվրոպական՝ * ar- «հարմարեցնել» արմատից. հմմտ. հունարեն άραρίσχω՝ (= հայերեն արարի) «դնել, ամրացնել, կցել, հարմարեցնել», թոխարերեն Ա ihharwār «պատրաստ»։

Բայ

վանկեր՝ առ-նել 

  • գնել, գինը վճարելով վերցնել՝ իրենը դարձնել
  • ստանալ, ընդունել
  • Պոլիս՝ գրավել, տիրել, հաղթել
  • խլել, ուժով վերցնել
  • վերցնել, իր վրա վերցնելով տանել
  • բռնագրավել, յուրացնել, հափշտակել
  • ամուսնանալ
  • սիրտը տանել, ախորժել
  • Արարատյան, Ղարաբաղ՝ ատամները հարել, ատամները բռնվել, խիստ զգայուն դառնալ ◆ Էնքան տանձ ու խնձոր եմ կերել, որ ատամներս առել ա, չեմ կարում հաց ուտեմ։ (Տիգրան Նավասարդյան) ◆ Հերերը ժոռ կերան, որդկերանց ատամն առավ։ (Պերճ Պռոշյան)
  • հասկանալ, ընդունել, գործածել (բառ, խոսք և այլն)
  • վերցնել, քաշել, հանել
  • ձեռքը վերցնել, բռնելով մի բան վերցնել
  • Ղարաբաղ՝ (գյուղտնտ․) կպչել (տունկերի, սածիլի և այլ մասին)
  • Արարատյան՝ դիպչել, կպչել, խփվել, ընկնել ◆ Փոքրիկ ճկույթը մի քարի առավ։ Հովհաննես Թումանյան
  • (արևմտհ․) բարձել
  • կազմում է բազմաթիվ հարադրություններ, զանազան իմաստներով
  • անել
  • Պոլիս՝ սկսել ◆ Այնպես անձրև առավ որ։ (Հրաչյա Աճառյան)
  • ընդունել, ծնունդ ընդունել ◆ Մե գիշերը սատանաները գուքան, դայեկիմ ձեն կուտան, թը ֆիլան աղի կնիկը ցավ է, քալե տղան առ։ Ահ
  • Ջավախք՝ բռնել, բռնկվել ◆ Կրակն առավ, ու բոցը տարածվեց։ Ահ
  • (խոհր․) մթերք, իր և այլն գնել, ձեռք բերել
Հոմանիշներ
խմբագրել
  • ստանալ, ընդունել, ստանձնել, վերցնել, ձեռք բերել
  • խլել, զավթել, գրավել, բռնագրավել, տիրանալ, տիրել, նվաճել
  • բովանդակել, պարունակել, տեղավորել, ամփոփել, տանել, զետեղվել, պարփակել
  • գնել
  • դիպչել, կպչել
Արտահայտություններ
խմբագրել
Խոնարհում
խմբագրել

Աղբյուրներ

խմբագրել
  • Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։